Ἐκπαίδευση

Κατά τό 1874 ἱδρύεται ἡ «Φιλεκπαιδευτική Ἀδελφότης ὑπέρ τῆς ἐν Φερίκιοϊ Σχολῆς». Εἶχε δέ ὡς σκοπό τήν ἵδρυση καί συντήρηση Ἀστικῆς Σχολῆς. Σύμφωνα μέ τόν Θρασύβουλο Παπαστρατῆ τό πρῶτο Ἀρρεναγωγεῖο ἱδρύθηκε στόν αὐλόγυρο τοῦ ναοῦ κατά τό 1875, καί συνέχισε τήν δράση του μέχρι τό 1900, ὁπότε ἀγοράσθηκε κτήριο στήν ὁδό Abide – i hürriyet (μᾶλλον δύο κτήρια τά ὁποῖα ἑνώθηκαν ἐσωτερικά γιά νά λειτουργήσουν ὡς Ἀρρεναγωγεῖο). Ἐκ μαρτυριῶν, κατά τό ἔτος 1885 γίνεται ἡ ἵδρυσις τοῦ Παρθεναγωγείου, καί λαμβάνουμε γνώση τοῦ γεγονότος ἀπό τά πρακτικά τῆς 11ης Σεπτεμβρίου 1885 τοῦ Ἐλληνικοῦ Φιλολογικοῦ Συλλόγου. Κατά τό ἔτος 1953 ἡ Ἐφοροεπιτροπή τῆς Κοινότητος, μέ Πρόεδρο τόν Λουκάν Κετσετζίογλου ἀποφάσισε νά ανεγείρη νέα Κοινοτική Αἴθουσα.

Μέ τήν πάροδο τοῦ χρόνου ἐπῆλθε σημαντική συρρίκνωση τοῦ ὁμογενειακοῦ πληθυσμοῦ, ἐμειώθη ὁ ἀριθμός τῶν μαθητῶν, καί κατά συνέπεια τό ἔτος 1999, λόγω ἐλλείψεως μαθητῶν, ἡ Σχολή άνέστειλε τήν λειτουργία της, καί τό 2011 ἔκλησε ἐπισήμως κατόπιν ἀδείας τοῦ Ὑπουγείου. Ἐν συνεχείᾳ, ἡ Ἐφοροεπιτροπή ἐνοικιάζει τό κτήριο τῆς Σχολῆς, μέ λίαν εὐνοϊκούς ὅρους στήν Ἰταλική παροικία τῆς Πόλεως μας, ἡ ὁποία ἔκτισε ἕνα νέο καί σύγχρονο σχολικό συγκρότημα, διατηρώντας ὅμως τήν ἰδιοκτησία του.